Het werd al genoemd, in het voormalig Oostblok is er heel veel vergane glorie. Zo is in Polen ca 20% van de spoorlijnen opgeheven binnen 1 jaar na het eind van de socialistische tijd, waardoor ook vele stations niet meer in gebruik zijn. Het biedt vaak een vrij troosteloze aanblik, maar men viel plots als een blok voor de harde waarden van de kapitalisten. Mijn mening daarover was en is dat een voordeel van de manier waarop destijds het vervoer was georganiseerd in 't Oostblok minder schadelijk was voor het milieu. Ik heb het dan niet specifiek over de uitstoot van vervoermiddelen, want zo schoon waren die treinen niet, maar wel over de beperkte infrastructuur.
Maar dat is niet het onderwerp.
Het laatste lugubere Oostblokstation waar ik ben geweest is Strzegom in de provincie Nedersilezie in Polen. In Strzegom stapte ik uit op het busstation, overigens ook vergane glorie. Ik liep onder een viaduct door en het leek er op dat er daar vlak bij een treinstation was, of was geweest. Ik vroeg een plaatselijke inwoner en die bevestigde mij dat er daar een station was geweest genaamd Strzegom Miasto. Het viaduct was een spoorviaduct. In het stationsgebouw huisden nu enkele meubelwinkels. Via internet zag ik later foto's van de huidige situatie op de perrons. Er is nog een trap omhoog naar de perrons, maar deze is permanent afgesloten.
Rond het oude centrum van Strzegom, een oude Duitse stad, loopt een groot spoorviaduct van ca 800 meter lang. Het geeft een speciale aanblik, maar het is sinds 1996 niet meer in gebruik.
Afijn, Strzegom heeft nog altijd een station en dat ziet er nu zo uit;
Vergane glorie op en top. Het is een mooi gebouw maar erg slecht onderhouden, nu vervallend. De houten raamsponningen begeven het, veel ramen zijn al kapot. Achter de ramen zitten houten platen of er zit ijzerwerk voor om baldadigheid tegen te gaan. Kijkend door de ramen is in het gebouw is niet veel te zien, oude rommel, oude spulletjes die het PKP-personeel er ooit heeft laten staan.
Het station heeft twee sporen, dit is op de foto ook te zien. Om naar spoor 2 te komen rechts op de foto kan men een passage onder het spoor door nemen. Daar ligt het vol met heel veel troep en er staat een laag van tien centimeter water. Volgens een website staat er ook wel eens een halve meter water. Dus die onderdoorgang wordt niet meer gebruikt.
Het hoeft ook niet, want in het hek tussen de twee spoorlijnen, zie foto, is een doorgang. Een bord dat zegt dat men er niet mag oversteken staat scheef.
Overigens zijn een paar kamers van het stationsgebouw nog wel in gebruik. Hier zijn de houten ramen vervangen door PVC. Deze kamers worden verhuurd als woonruimte.
Op de ramen hangen diverse restanten van dienstregelingen van de afgelopen jaren. De nieuwe dienstregeling is te lezen op een groot bord van kunststof en ziet er netjes uit. Met grote schroeven is het in een raam van het stationsgebouw vast geschroefd. Kaartjes kan men zonder extra kosten kopen in de trein, staat er op. En dat is goed, want dit stationsgebouw zit altijd dicht.
Het blijkt overigens niet nodig te zijn om naar perron 2 te gaan. Alle treinen stoppen op perron 1. Dus perron 2 is iets van vroeger tijden.
Van het gebouwtje dat hoort bij de onderdoorgang onder de sporen zijn bijna alle ramen kapot.
Het is zomaar 1 station in Polen. Zo zijn er duizenden.
Lapy is een stadje in Polen, het een-na-laatste laatste station op de sneltrein van Warschau naar Bialstyok. Overal graffiti. Op het station staat met grote neon-letters LAPY. Maar toen ik er was brandden alleen L PY. Een half jaartje later brandde alleen de L nog.
De vraag wat lelijk is, is ook in zeer hoge mate een kwestie van smaak.